نقطه خط اولین پرگار
خاتم آخر آفرینش کار
نوبر باغ هفت چرخ کهن
درةالتاج عقل و تاج سخن
کیست جز خواجه مؤید راى
احمد مرسل آن رسول خداى
شاه پیغمبران به تیغ و به تاج
تیغ او شرع و تاج او معراج
امى و امهات را مایه
فرش را نور و عرش را سایه
پنج نوبت زن شریعت پاک
چار بالش نِهِ ولایت خاک
همه هستى طفیل و او مقصود
او محمد رسالتش محمود
ز اولین گل که آدمش بفشرد
صافى او بود و دیگران همه درد
و آخرین دور کاسمان راند
خطبه خاتمت هم او خواند
امر و نهیش به راستى موقوف
نهى او منکر امر او معروف
آنکه از فقر فخر داشت نه رنج
چه حدیث است فقر و چندان گنج
وانک ازو سایه گشت روى سپید
چه سخن سایه وآنگه ى خورشید؟
ملک را قایم الهى بود
قایم انداز پادشاهى بود
هر که برخاست مى فکندش پست
و آنکه افتاد مى گرفتش دست
با نکوگوهران نکو مى کرد
قهر بدگوهران هم او مى کرد
تیغ از این سو به قهر خونریزى
رفق از آن سو به مرهم آمیزى
مرهمش دل نواز تنگدلان
آهنش پاى بند سنگدلان
آنک با او بر اسب زین بستند
بر کمرها دوال کین بستند
اینک امروز بعد چندین سال
همه بر کوس او زنند دوال
گر چه ایزد گزید از دهرش
وین جهان آفرید از بهرش
چشم او را که مهر ما زاغ است
روضه گاهى برون ازین باغ است
حکم هفصد هزار ساله شمار
تابع حکم او به هفت هزار
حلقه داران چرخ کحلى پوش
در ره بندگیش حلقه به گوش
چار یارش گزین به اصل و به فرع
چار دیوار گنج خانه شرع
ز آفرین بود نور بینش او
کآفرینها بر آفرینش او
با چنان جان که هر دمش مددى است
ز زمین تا به آسمان جسدى است
آن جسد را حیات ازین جان است
همه تختند و او سلیمان است
نفسش بر هوا چو مشک افشاند
رطب تر ز نخل خشک افشاند
معجزش خار خشک را رطب است
رطبش خار دشمن این عجب است
کرده ناخن براى انگشتش
سیب مه را دونیم در مشتش
سیب را گر ز قطع بیم کند
ناخنه روشنان دو نیم کند
آفرین کردش آفریننده
کین گزین بود و او گزیننده
باد بیش از مدار چرخ کبود
برگزیننده و گزیده درود
کاروانسرا
زندگی سفر است و دنیا کاروانسرا .
- مهر ۱۴۰۱ (۲)
-
۰۱/۰۷/۲۲میلاد پیامبر مبارک باد
-
۰۱/۰۷/۱۳میدان نقش جهان اصفهان
میدان نقش جهان، میدان امام یا میدان شاه، از زیباترین جاهای دیدنی اصفهان است که بناهای تاریخی بسیار و ۲۰۰ حجره دو طبقه در اطراف آن قرار دارد. این میدان به‌دلیل ارزش تاریخی خود در فهرست آثار ملی ایران و فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. میدان نقش جهان بیش از ۵۰۰ متر طول و ۱۶۰ متر عرض دارد و پرشکوه‌ترین دوره آن به حکومت صفویان بازمی‌گردد. حجره‌های امروزی دور میدان در واقع طاق‌هایی بودند که برای محافظت از بناها ایجاد شدند.
پیش از حکومت صفویان، باغی بزرگ و بناهای نظامی از دوره تیموریان و آق قویونلوها در محل فعلی میدان نقش جهان وجود داشت. از زمان حکومت سلجوقیان، این میدان محل برگزاری جشن‌های ملی مانند نوروز و جایگاه اعدام محکومان بود. در زمان صفویان با تغییر پایتخت از قزوین به اصفهان، محوطه میدان به محل استقرار ساختمان‌های دولتی و کاخ شاه تبدیل شد. شکل‌گیری میدان نقش جهان در سال ۱۰۱۱ قمری آغاز شد و در سال ۱۰۲۵ به پایان رسید. مسجد جامع عباسی یا مسجد شاه، مسجد شیخ لطف‌الله، عمارت عالی قاپو و سردر قیصریه، از بناهای تاریخی مهم در میدان نقش جهان هستند.